Het ras

De Entlebucher komt oorspronkelijk uit het Entlebuch, een dal in de kantons Luzern en Bern. De eerste beschrijving ervan onder de naam 'Aentlibucherhund' stamt uit 1889. Maar nog lange tijd daarna wordt er eigenlijk geen onderscheid gemaakt tussen een Appenzeller en een Entlebucher. In 1913 worden op de hondententoonstelling in Langenthal vier van deze kleine drijfhonden met korte staart voorgesteld aan de geoloog Professor Dr. Albert Heim, de grote beschermer van de Zwitserse Sennenhondenrassen. Op basis van de keurverslagen worden zij als vierde Sennenhondenras in het Schweizerische Hundesstammbuch (SHSB) ingeschreven. De eerste standaard werd echter pas in 1927 opgesteld. Op 28 oktober 1926 wordt op initiatief van Dr. B. Kobler de 'Schweizerische Klub für Entlebucher Sennenhunde' opgericht en hiermee begint de fok van raszuivere honden.

Karakter van de Entlebucher Sennenhond

De Entlebucher Sennenhond is ingedeeld bij de FCI rasgroep 2: Pincers en Schnauzers, Molossers en Zwitserse Sennenhonden. De Entlebucher is een middelgrote, temperamentvolle hond, die zeer  geschikt is als familiehond. Het is een opgewekte hond, leergierig, levendig, zelfverzekerd en onbevreesd, en zeer vriendelijk voor kinderen.  EEN eigenschap hebben ze allemaal gemeen: ze worden het liefst aangehaald en geknuffeld!

Rasbeschrijving

De Entlebucher is een middelgrote, compact gebouwde hond, iets langer dan hoog. Driekleurig (zwart, tan en wit) zoals alle Sennenhonden.

Belangrijke verhoudingen

Schofthoogte : Romplengte 8:10
Snuitlengte : Hersenschedellengte 9:10
Verhouding lengte schedel en voorsnuit 9:5

Beharing

Stokhaar.
Dekhaar kort, stevig aanliggend, hard en glanzend. Dichte onderwol.

Kleur van het haar en aftekening

Typische driekleur. De hoofdkleur is zwart met zo symmetrisch mogelijke goud- tot reebruine (tan) en witte aftekeningen. De goud- tot reebruine aftekeningen bevinden zich boven de ogen, aan de bakken, aan de snuit en de keel, aan de zijkanten van de borst en de vier poten. Bij deze laatste ligt het goud- tot reebruin tussen het zwart en het wit.

Witte aftekeningen: Goed zichtbare smalle witte bles die van de bovenschedel zonder onderbreking doorloopt over de neusrug en die de snuit geheel of gedeeltelijk kan omvatten. Wit vanaf de kin over de keel, zonder onderbreking tot aan de borst, liefst een kruis vormend. Wit aan alle vier de poten. Bij een lange staart een witte punt.

Hoofd

Opgewekte, schrandere en vriendelijke gelaatsuitdrukking.

In juiste verhouding tot de grootte van het lichaam, iets wigvormig en droog. De lengte-as van de snuit loopt min of meer evenwijdig aan die van de bovenschedel. De schedel is vrij vlak en relatief breed, op zijn breedst ter hoogte van de ooraanzet. Hij versmalt iets naar de snuit toe. De jachtknobbels zijn nauwelijks zichtbaar. De voorhoofdsgroeve is weinig ontwikkeld en de aanzet van het voorhoofd (stop) is weinig uitgesproken. Neus zwart, iets uitstekend over de voorste lippenwelving. De neusrug is recht. Bakken weinig ontwikkeld. Snuit krachtig, goed van vorm, duidelijk onderscheid tussen snuit en voorhoofd en tussen snuit en bakken. De snuit versmalt gelijkmatig, maar wordt niet spits. Ze is iets korter dan de afstand tussen stop en achterhoofdsbeen. Lippen weinig ontwikkeld, tegen de kaken aanliggend en zwart gepigmenteerd.

Ogen

Niet te groot, hoog en relatief breed aangezet. Stevig en goed ontwikkeld oorkraakbeen. Afhangend, driehoekig van vorm en aan de punt mooi afgerond. In rust vlak aanliggend en bij aandacht aan de aanzet iets opgetrokken en naar voren gericht.

Oren

Niet te groot, hoog en relatief breed aangezet. Stevig en goed ontwikkeld oorkraakbeen. Afhangend, driehoekig van vorm en aan de punt mooi afgerond. In rust vlak aanliggend en bij aandacht aan de aanzet iets opgetrokken en naar voren gericht.

Gebit

Krachtig, regelmatig en volledig schaargebit. Tanggebit getolereerd. Het ontbreken van 1 tot 2 PM1 (Premolaren 1) wordt getolereerd. De M3 (Molaren 3) blijven buiten beschouwing.

Hals

Vrij kort en gedrongen, krachtig en droog, loopt zonder overgang over in de romp.

Lichaam

Romp krachtig, iets gestrekt. Borst breed, diep, tot aan de ellebogen reikend met een duidelijke voorborst. Ribbenkast langgerekt en rond-ovaal van doorsnede. Ribben matig gewelfd. Rug recht, stevig en breed, betrekkelijk lang. Lendenen krachtig, soepel en niet te kort. Kruis iets afvallend, betrekkelijk lang. Onderlijn en buik iets opgetrokken.

Staart

Een in het verlengde van het licht afvallende kruis aangezette natuurlijke staart. Er wordt gestreefd naar een zwevende of hangende lange staart (sabelstaart) en een wit puntje is gewenst, of aangeboren korte staart. Lange en aangeboren korte staart zijn gelijkwaardig, maar bij het fokken moet de korte staart gecombineerd met een lange staart. Knikstaart wordt niet getolereerd en om medische redenen gecoupeerd.